Hi allen,
6-10-2009
Even een bericht uit Turkije. Sommige van jullie zullen weten dat ik voor de Internationale rolstoelfederatie bij het
Ek voor A-landen zit, anderen niet. Maandag alle Jezus vroeg vertrokken vanaf schiphol. Gelukkig kom ik bij vrienden slapen zodat ik wat later mijn bed uit kom als dat ik gemoeten zou hebben als ik uit Den Bosch vertrokken zou zijn.
Desalniettemin toch om 5.00 uur mijn bed uit gemoeten omdat het vliegtuig richting Istanbul om 8.00 uur vertrok. Ondanks het vroege tijdstip een erg comfortabele vlucht gehad naar Istanbul, netjes op tijd vertrokken èn aangekomen. Helaas was dat met de aansluitende domestic flight richting Adana niet het geval. In eerste instantie een uur vertraging en omdat men daarna ook nog eens niet wist wat men toch aan moest met 4 rolstoelers nog eens een half uurtje extra delay. Daarna wel een goede vlucht gehad moet ik zeggen.
Na het ophalen van de bagage, als een wonder waren al onze koffers ook nog in Adana aangekomen, meteen door naar het hotel. Moet zeggen dat de papa van Paris (achternaam Hilton voor de niet kenners) wel weet hoe hij een hotel moet inrichten. Top!!! Goede (lees: grote) hotelkamer die ik deel met een Belgische commissaris, goede faciliteiten (zwembad, fitness, sauna), goed eten (vooral het toetjesbuffet is top, ben bang hier kilo’s aan te komen) en aangezien we met alle officials, refs en teams in een hotel zitten is het allemaal best gezellig. Vanavond zitten praten met de voorzitter van de Israelische bond (ja, Joyce hij kende Shivek).
Een gezellig gesprek met van mijn kant nog een klein politiek tintje; Isreal organiseert in 2011 het EK voor a-landen. Mocht ik er niet naar toe mogen voor de IWBF dan is als tafelofficial er naar toe gaan natuurlijk altijd nog een mogelijkheid. Het in ieder geval zijn visitekaartje.
Oh ja, gisteren ook nog gewerkt (daar ben ik tenslotte hier voor) Die eerste twee dagen van zo’n tournooi zijn voor iedereen relaxed behalve voor commissioners en classifiers. Waar spelers en refs lekker lazy aan het zwembad mogen zitten (ja Fer, je vrouw komt weer zwart terug) .
Gister liep om 7.30 de wekker af omdat er gekwalificeerd moet worden en omdat van alle spelers stoelen gecheckt moeten worden. We zijn met 4 commissarissen van 8.00 uur tot 16.00 uur non stop bezig geweest met het checken van stoelen. Voor de buitenstaander lijkt dit erg hard werken maar in de praktijk is dit voornamelijk veel wachten. De gemiddelde tijd die wij nodig hebben om alle stoelen van een team te checken is ongeveer een kwartier de rest van de tijd is men kwijt aan het kwalificeren van de spelers en heeft het desbetreffende team tijd om te trainen (Lieve: als je het er niet mee eens bent lees ik het wel he ;-)) In
de praktijk betekent het voor ons commissarissen dus een kwartier werk in elk uur. De rest??? Wachten op het volgende team, beetje internetten (gelukkig is het internet daar wel gratis, mijnheer Hilton rekent er 8 euro per dag voor. Die goldcard van dochter Paris zal denk ik ergens van betaald moeten worden), beetje lezen en voor de rest niksen. Gelukkig hebben we gisteren het meerendeel van de teams kunnen doen en hebben we vandaag een makkie. Daarna openingsceremonie en god-zij-dank begint dan het tournooi echt. Weet nu al dat ik de eerste wedstrijd niet heb en dat ik dus lekker vanaf de tribune mag kijken. Vind het prima zo, kan ik een beetje de kat uit de boom kijken en van een afstand bekijken hoe het niveau van de tafelofficials is hier.
Verder gisteren alvast een ceremonie gehad op een of andere historische brug vlak bij het hotel die overigens tegenover de grootste moskee van asie ligt. Deze moskee ligt overigens wel dicht bij ons hotel. Gelukkig hebben Dirk en ik een kamer aan de andere kant zodat we de oproep tot gebed dat elke ochtend rond 5.00 uur vanaf een van de minaretten gezongen wordt niet horen. Maar goed, even terug naar de ceremonie; deze werd door een oerhollandse regen- en onweersbui bruut letterlijk in het water gegooid. We hebben nog net de speeches van de burgemeester van Adana en Jan Berteling (de president van IWBF europe) aangehoord maar daarna was het echt in gestrekte draf terug naar het hotel terug.
Morgen twee wedstrijden; eerst Belgie - Duitsland wat waarschijnlijk een walkover gaat zijn (Duitsland is een van de favourieten en Belgie is een van de degradatiekandidaten) daarna Zweden - Frankrijk waarover ik geen zinnig woord kan zeggen. Zover ik nu kan zien lijkt Zweden me het betere team maar daarin kan ik me vergissen. We shall see.
Zoals jullie zien heb ik het prima naar mijn zin. Probeer jullie op de hoogte te houden van de gebeurtenissen.....
Groeten,
Michel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten