The Akerboom Dynasty

Wat een geweldige stukje ...
wat een geweldige eerbetoon aan vader en zoon ...
Wat een eerbetoon aan Nederlands stukje basketball ....
Wat een eerbetoon aan historie der Nederlanden die nog a LIVE and kicking is .....
Wat een eerbetoon aan oude glorie en de nieuwe generatie aan basketball uit
de kleine tulpen land ......

Ik zeg heel vaak dat af en toe ik ergens op een diggi snelweg der basketball galaxy der basketball
melkweg soms ... geweldige stukje tegen kom en dat wil ik dan ook met jullie mee delen
en zo ook de onderstaande stukje op de web site van fibaeurope.com site.
Ik houd me mond dicht en ik ga niks vertalen ............. het is een bijzonder stukje
journalistiek werk ........... dus deel ik het zo met jullie mee en mijn dank is
heeeeeeeeeeel erg groooooooot aan de vrienden van fibaeurope.com site , waar
stukje historie van Nederlands basketball histori breed uit in alle hoeken van
Europa te lezen is.

My special thank`s for the use off this beatifull off history off our little country from
the web site off fibaeurope.com site and the nice photo`s ......
do all see at

www.fibaeurope.com

THE FATHER ON AND OFF THE COURT 30.10.2013 EUROCHALLENGE When the Den Bosch Shoeters open their EuroChallenge account on 5 November against Rakvere Tarvas, Kees Akerboom may not be there. But it is unlikely to have anything to do with form or fitness. Rather, the 29-year-old could be at his wife's side, welcoming his second child into the world - a child that may one day go on to continue the Akerboom basketball dynasty, one that started back with Kees' father in the seventies.  The Akerboom Dynasty Kees Akerboom Senior's scoring skills brought him the status of a legend in Den Bosch Kees Sr. was an instantly recognisable name in European basketball, taking the Netherlands to a seventh-place finish at the 1977 European Championship with a tournament-high 27 points-a-night, including a 38-point haul against Spain. Despite consistently producing solid stats of his own throughout his career, finishing most seasons hovering about the 10 points-a-night mark, Akerboom Jr. avoids trying to draw comparisons between his own game and that of his father. "He was a really great player and we always talk about how different it was back then playing basketball and how it is right now. "It is way more physical, faster and tougher to throw down 30 or 40 points a game like he did sometimes (laughing). It is not really good [to compare us] but we are both good shooters so that is the main comparison I think." Akerboom proudly revealed that his first child, now 18 months old, also appears to have the family hoops genes, going by the eagerness he already shows at playing at home on a miniature hoop. But, if he is anything like his own father, Akerboom will not be enforcing the game on his children, rather letting them discover hoops for themselves. "He (Kees Sr.) never pushed me to get into it. "I came into contact with basketball through his memoirs when I was six or seven years old. "[After that] I tried a basketball lesson at school and right after the first lesson I was hooked. After a couple of lessons I never wanted to do anything else." Home Is Where The Heart Is Looking at Akerboom's career to date, that seems to have been a wise choice with a professional career spanning 13 seasons, the majority of which has taken place for the same club that his father helped put on the map: Den Bosch. "I like it here because my friends and family are here and I have always been a guy who likes certain stuff and my family is one of those things. "This is a sport oriented city. They really put a lot of money into the youth and also into different sports and I think because they do that, the rest of the city really like to come to the games and they really support us here." He also believes the Den Bosch Shoeters can fulfill other wishes he holds: "I always want to be on a team that competes for a championship and I want to play in the EuroChallenge." "I think it is great to be playing in a European league because it is a different level and you always play a different style and a higher standard." Seeking Wins In Europe Not afraid to take a shot, Kees Akerboom is trying to pass on this attitude to the younger players on the team The Dutch international is no stranger to winning, having twice been a Dutch champion, three times a Dutch Cup winner, and, as of September this year, a Dutch Supercup champion. However, despite experiencing great success on home soil, the winning feeling has proved a little more elusive beyond Dutch borders with the small forward yet to play on a team that has advanced past the Round of 16 in EuroChallenge. "The last time we played in the EuroChallenge (2010), we did pretty well for a Dutch team. We went to the Second Round and that is always one of our goals, because Holland is not really a great basketball nation and it is always tough for us to compete with [clubs coming from] the strong competitions. "But we always have good teams here in this city and we always try to compete and I think sometimes we have some good opportunities to win games - for instance we beat Madrid a couple of years ago - and we have beaten other top teams too, but there is just a big difference between the domestic league we are coming from and the domestic leagues of the teams we are coming up against. "That is something that we have to battle every year." It is a battle, that Akerboom is determined to win. "I really want to make it further than the Second Round. We almost did it in 2009. We had to beat Cholet at home [in our final game] and we lost by two. "We were so close and that really hurt. This year I want to get into that position again." Of course, in the current financial environment, finding the right mix of players on a restrictive budget goes a long way to determining the success of a club further afield. But Akerboom is confident that Shoeters have the mix right. "We have a new coach this year but we have stuck with the same principles and added some things from coaches before and we have a good balanced team right now. "We have some guys back from two years ago when we won the championship, and we have added some American players and there are a lot of young kids who are really working hard and trying to get into this team. That was not really there before so that's a big adjustment and I think they are ready now." "The chemistry is pretty good already and that is good for this stage in the season." Father At Home, Father On The Court On a team championing youth, it naturally falls upon the elder statesman Akerboom to take on a guidance role for the younger generation. "Some of the kids I have known for a long time and basically my role is telling them to take responsibility at certain moments and that's probably the best advice you can give because sometimes they get the ball and they are wide open and they don't dare to shoot. "That is one of the moments when you have to say: ‘hey you have to shoot it' because that is the moment when you can knock it down so why don't you shoot it?" Door LuluHoops

Fiba .. Women`s SuperCup

Waar het groot geweld van over de plas het nieuws beeld gaat over nemen en velen
daar blij mee zijn ...... ach .. gijzzz houd er van of niet .. nie waar
Was op Diensdag avond Ned. tijd 19.00h in Ekaterinburg de thuis haven van
de plaatselijke UMMC ... Fiba Women`s SuperCup plaatselijk 14.00h Russian tijd.

Helaas werd deze wed. niet Live op den Tv. waar ik op die tijd stip huiselijke verplichtingen
had ... tjaaaaaaaaa .... zo zie je maar weer eens .. zo als mijn rechter hand en de tooooooooomeloooooooooze energie hebbende .. maat van mij die hart van GOUD heeft
die ook toooooooooomeloooooooooze .. energie heeft om basketballend kikkerlandje van
eenige hobbyisme ....  te voorzien ......  kon ik ook deze wed. niet ergens op een Tv. niet Live
volgen.
Zuuuuuuucht .. dus .. en van daar ook mijn grote dank voor de vrienden van de web site
van fibaeurope.com waar de onderstaande korte verslag vandaan komt.

Beter goed en de juiste feiten weergave dan ... zo maar iets  verzinnen en doen net als
alsof je er verstand van hebt nie waar.




UMMC Ekaterinburg won deze SuperCup van Dynamo Moscow met 72 - 63.
Nog maals mijn dank voor de website van fibaeurope.com site voor het verslag en
de mooie foto`s.

Our thank`s for the use off the nice photo`s and the information from the web site off
fibaeurope.com site .. so do all see it at

www.fibaeurope.com

UMMC Win Women’s SuperCup

Turning Point: Dynamo were undone by a decisive 15-2 run by UMMC either side of the half-time break and when they threatened a major revival and cut the lead to just seven points, Silvia Dominguez sunk a big triple to re-ignite Ekat and get them rolling towards another podium summit.

Stat's Don't Lie: UMMC won the battle of the boards 46-37 and got to the free-throw line 23 times. Dynamo failed to capitalise on an unusually high 20 turnovers by Ekat.

Game Hero: Deanna Nolan enjoyed an economical shooting night, top-scoring with 15 points, on an evening in which Ekaterinburg demonstrated their immense depth as five other players surpassed eight points.

Game hero Deanna Nolan finished with 15 points in victory

EuroLeague Women champions UMMC Ekaterinburg have added to their trophy haul, beating EuroCup Women winnersDynamo Moscow 72-63, claiming theFIBA Europe SuperCup Women for the first time.  

Making their debut in the competition, UMMC shrugged off a slow start and then a late rally by Dynamo to take victory against their domestic rivals.

The contest had started with UMMC easing their way into a 10-7 advantage, but Dynamo hinted they were not going to be rolled over easily by sinking six consecutive points.

The hosts responded to edge 17-15 ahead by the end of the first quarter but were hauled back again, this time by Tatiana Vidmer, who previously spent three seasons in a UMMC vest.

The Dynamo forward was fired-up against her former club and completed an ‘and-1' play to start the second period, which put the visitors back in front, although the UMMC frontcourt was still dominating on the glass and a couple of quick-fire scores threatened to get Ekat on the front-foot.

But, just when they looked like pressing down on the accelerator, the perimeter game of UMMC continued to desert them, and combined with some uncharacteristically sloppy errors which witnessed ten turnovers inside the first 15 minutes, Dynamo were able to keep pace.

They drew level at 24 through the ever-dangerous Toliver, but UMMC then suddenly found another gear approaching the interval and broke the game open with an 11-2 burst.

Reigning EuroLeague Women MVP Candace Parker scored six points to keep the scoreboard ticking over and put a very different reflection on the encounter as both teams headed to the locker room.

Still without the considerable influence of playmaker Lindsay Whalen and strength under the hoop ofTina Charles, it looked like a long way back for Dynamo and especially when Sandrine Grudaseemingly hammered another nail into the Dynamo coffin when the action resumed.

She converted three baskets in a row early in the third quarter and at 50-34, Dynamo were on the ropes and looked headed for the canvas.

But, to their credit, they wagged their tails with a 9-0 run. Just when a potential fairytale fight-back was in full swing, Dominguez made a big shot from downtown to restore superiority for UMMC.

Dynamo fought hard until the end with an impressive final quarter but the damage had been done.

Toliver finished with a game-high 21 points in defeat.

Quotes UMMC Ekaterinburg vs. Dynamo Moscow

UMMC Head Coach Olaf Lange:
"We faced a very inspired Dynamo team that played very hard physically. Dynamo played this game like a team that has nothing to lose. Looking at our roster, we have players who just arrived and still need time to adapt here. I'm very happy that we won the SuperCup Women."

UMMC Player Deanna Nolan:
"I'm happy we won! Dynamo played hard. We had a lot of turnovers. It was a rush offensively, but as I said, I'm happy we won. It was one of those games when after you win you have to stop and look forward to get better."

Dynamo Moscow Head Coach Vladimir Shtam:
"Because of the different types of defense we had a chance to score. I'm glad that the players played hard, but tonight the stronger team won."

Door LuluHoops

Game pictures Almonte D1--- US D1 ....

DWBL  

Zaterdag 29 Oktober

Eindhoven

De coach US Dames 1, Laurens Zanoli.

De coach Almonte Dames 1, Marie José Allers.

Deze foto's zijn gemaakt door The Handyman  op zaterdag 26 Oktober in den Eckart sporthal te Eindhoven. Jammer genoeg kon hij niet het einde meenemen door andere basketbalzaken.
US won deze wedstrijd van Almonte met 70 -- 52.



Door    The Handyman ... MvR

Fiba EuroLeague Women

Waar wij allen gezegend zijn van basketball van hier om de hoek
is het nieuws dan ook sneller dan mijn schaaduw .

Wij zijn vol op beezig en de internationale wedstrijden zijn ook onder weg
is kijken naar de Womern Super Cup eind deze maand in Ekaterinburg te Rusland
natuurlijk.
Dan spelen de winaars van Women  Euroleague tegen de winnaar van Women EuroCup
dat zijn dus UMMC Ekaterinburg  tegen Dynamo Moscow op
29 Oktober .

Maar tevens word de nieuwe logo onthuld van de Women EuroLeague
Final 8 eeennn ....... dat is voor de tweede keer op rij in Ekaterinburg
waar dus de plaatselijke UMMC weer de gasten gaan ontvangen is deze Final 8
gepland op 7 -- 13 April 2014.

De onderstaande stukje zag ik op de fibaeurope.com site en wilde ik ook met jullie delen
dus zie ook

www.fibaeurope.com

FINAL EIGHT TO RETURN TO EKATERINBURG

DIVS Sport Hall

The EuroLeague Women Final Eight 2014will be hosted by the city of Ekaterinburg and the local club UMMC, FIBA Europe announced on Monday.

Reigning champions UMMC already played host to the Final Four in 2011 and last season's Final Eight.

The capital city of the Russian region Sverdlovsk proved to be a wonderful host on both occasions, with the 5,000-seat DIVS Sports Hall providing the perfect setting for the season-ending event.

The Final Eight will be held from 7 to 13 April 2014, with the best seven teams following the regular season and play-offs joining UMMC to compete for the championship.

"UMMC Ekaterinburg have proven on many occasions to be wonderful hosts and I am certain that they will deliver another well-organised season finale in 2014," FIBA Europe Acting President Cyriel Coomansadded.

"We are delighted to be returning to Ekaterinburg following on from the success of 2013," said FIBA Europe Secretary General Kamil Novak, adding: "The enthusiasm for UMMC and for women's basketball in general is exceptional in Ekaterinburg."

"FIBA Europe's leaders gave us a great honour to trust the EuroLeague Women Final Eight hosting to Ekaterinburg," said UMMC President Andrey Kozitsyn.

"I am glad that our wonderful city will once more have the opportunity to demonstrate how much our people love, understand and value basketball.

"I am sure the DIVS tribunes will be completely full again and we will do our best to make the upcoming EuroLeague Women Final one of the best remembered and brightest pages in European women's basketball history."

The logo of the EuroLeague Women Final Eight will be revealed during a press conference at theSuperCup Women in Ekaterinburg on 29 October.

The SuperCup will see current EuroLeague Women champions UMMC go up against reigning EuroCup Women champions Dynamo Moscow for the first international title of the season.

Door LuluHoops 

I ... Feel .... Turkish Airlines

Het nieuws is niet nieuw .. maar wel verwacht.
Basketball van om de hoek heeft heden dag een nieuwe verbintenis aangegaan
met hun partner die hun naam gaf aan de Europese basketball.

EuroLeague en Turkish  Airlines .. hebben wederzijds respeckt en samenwerking
verlengd tot het jaar 2020.
Dit houd in dat de naam Turkish Airlines EuroLeague nog 7 jaar lang te zien zal
zijn met deze nieuwe deal die ULEB heeft getekend en zo dat de Europese basketball
nog meer naams bekendheid gaat krijgen naast Europa.

Onderstaande stukje is afkomstig van de web site van uleb.com
dus zie ook
De mooie foto`s zijn ook afkomstig van de web site vande turkse basketball bond
zie dus de link.



The nice words and the photo`s are from te web site off
 uleb.com
and turkish basketball federation.
sooo .. do all see it at 

www.euroleague.net
and
www.tbf.org.tr

TURKISH AIRLINES, EUROLEAGUE BASKETBALL CEMENT PARTNERSHIP THROUGH 2020

Mr. Topcu  and Mr. Bertomeu

Europe's premier competition to be called Turkish Airlines Euroleague for full decade

Partners look to strengthen, build upon innovative collaborations like One Team

A groundbreaking relationship that has boosted the worldwide visibility of elite European basketball like never before will grow even bigger following the announcement today in Istanbul that Turkish Airlines and Euroleague Basketball will continue their unique partnership and title-sponsorship agreement for seven more seasons through 2020. The new agreement, one of the biggest sponsorship deals in basketball history, means that Europe's premier competition will be known as the Turkish Airlines Euroleague for an entire decade from the start of the original partnership in 2010. 

During their first three years together, Euroleague Basketball and Turkish Airlines went beyond title sponsorship to build a collaboration whose innovations range from award-winning social media promotions to mass-market documentary film productions and live in-flight game broadcasts. 

A centerpiece of their fast-growing relationship was added in 2012 as Turkish Airlines became Founding Partner of Euroleague Basketball's corporate social responsibility programme, One Team, which has subsequently won praise across the sporting and charity industries for using sports to empower disadvantaged communities in cities from London to Beijing and everywhere in between. 





"First, let me thank Turkish Airlines for proving itself to be the exact type of forward-thinking, fully-engaged partner needed to help our sport improve off the court as much as our basketball professionals have done on the court this century," Jordi Bertomeu, the President and CEO of Euroleague Basketball, said in Istanbul. "Our new agreement will assure that not only the relationship between Euroleague Basketball and Turkish Airlines will continue to get bigger and better, but that together we can provide our hard-working clubs and devoted fans with the elite competition they deserve." 

"Strengthening the corporate cooperation initiated in 2010 with Euroleague Basketball, Europe's top-level basketball event and one of the most popular basketball organizations in the world, is a strategic step in enhancing the prestige and brand awareness of Turkish Airlines on a global scale. Building the brand appeal of Turkish Airlines across the world is one of the desired results as Turkish Airlines moves towards the goal of excellence in the international aviation industry. There is great value in this kind sponsorship as Turkish Airlines increases its brand awareness among the target audience. This and similar partnerships offer the opportunity to develop a different kind of communication with a global audience, keeping alive the brand excellence with consumers not only in Turkey, but across the world," said Turkish Airlines’ Board Chairman Hamdi Topçu in his speech. 

Two of its feature components illustrate how the Euroleague Basketball-Turkish Airlines partnership has already brought the continent's basketball elite to new audiences in innovative ways. 

Eye of the Fan, a multi-platform social media initiative by Turkish Airlines, won awards in the marketing industry for its revolutionary creative approach to giving the at-home Turkish Airlines Euroleague audience a round-the-clock experience behind the scenes at the Final Four. 

The four-part film documentary Basketball Capitals, a branded-content project co-produced by Turkish Airlines and global sports media leader ESPN, reached an audience of more than 160 million households in Europe, the Middle East and Asia and starred fans in Berlin, Madrid, Athens and Istanbul telling the story of basketball passion in their cities. 

Among other initiatives pursued together with Euroleague Basketball, Turkish Airlines has also been a driving force in bringing expansive, weekend-long Fan Zones to iconic locales like Trafalgar Square in London that take the Final Four beyond the playing arena and into the commercial and tourist centers of the event's host cities. 






Among the new features in the agreement is Turkish Airlines receiving partnership rights also for Euroleague Basketball’s second competition, the Eurocup, for the duration of the contract. 

"For Euroleague Basketball, working daily with Turkish Airlines has been much more than a partnership," Mr. Bertomeu said. "We are collaborating hand-in-hand to enhance the profile of European basketball globally and to bring its benefits to the communities that both Turkish Airlines and Euroleague Basketball depend on and seek to serve better. I couldn't be happier to have Turkish Airlines as a true member of the European basketball family, which makes the future of our sport here more promising than ever."




Door LuluHoops

Intervieuw met Freshman Marlou Peters in de States.

Wie is Marlou Peters, vertel wat van je zelf zoals Familie waar kom je vandaan, hoe ben je in contact gekomen met basketbal en je toekomstvisie.

Ik ben Marlou Peters en ik ben 19 jaar. Ik kom uit Nijmegen en op dit moment woon ik in Quincy Illinois. Afgelopen juni ben ik afgestudeerd van het Johan Cruyff College in Nijmegen. Daar heb ik marketing en communicatie gestudeerd. Mijn broertje heet Daan en hij speelt ook basketbal. Hij speelt in het u20 team van Wildcats en speelt op dezelfde positie als ik.

Hoe ik in aanraking ben gekomen met basketbal. Op de basisschool boden ze 20 weken lang basketbalclinics aan na school. Ik had me toen daarvoor opgegeven. De trainers waren Sigrid Sinnema en Frank van Hooijdonk. Na een paar weken vond ik het eigenlijk niet leuk meer. Ik vond basketbal helemaal geen leuke sport. Maar ik had me opgeven voor die 20 weken dus die heb ik ook afgemaakt. Aan het einde van die 20 weken mochten we meedoen met een toernooi bij wildcats omdat de club 12,5 jaar bestond toen. Ik ben daar toen geweest en toen vonden ze dat ik talent had en of ik bij het u12 team wilde komen spelen volgend seizoen. Ik moest daar toch wel over na denken en toen heb ik 3 proeftrainingen meegedaan en vond ik het toch wel erg leuk! Zo zie je maar weer dat dingen kunnen veranderen!

Wat ik verder met basketbal is dat ik wil spelen voor een NCAA  1 college team en in de WNBA!

Ik wil later een eventplanner worden. Evenementen organiseren of producten promoten. Op dit moment studeer ik business en daar leer je heel veel hoe een organisatie of een bedrijf in elkaar steekt.

Speel je nu bij Rhode Island zoals eerder de verwachting was.

Op dit moment zit ik niet in Rhode Island. Dat was wel de bedoeling maar door omstandigheden ging dat helaas niet door. Ik zit nu in Quincy Illinois op het John Wood community college. Op dit moment zitten we al op de helft van het eerste semester. Een semester bestaat uit 16 weken. Ik sta er goed voor gelukkig. Als ik lager dan een C gemiddeld sta voor elk vak aan het einde van het semester mag ik volgend semester niet trainen en spelen. Het is een stuk strenger dan in Nederland. Ik heb maar 10 lessen in de week. Maandag en woensdag maar 2 en dinsdag en donderdag had ik 3 lessen. Op de vrijdagen hebben we geen school. Ik ben al om half 8 op school en meestal zijn mijn lessen afgelopen rond 12.15 of 12.50. Daarna moet ik trainen en hebben we een studie uur. Daarna gaan we naar huis en heb je een vrije avond om te rusten of huiswerk te maken.

John Wood Community College basketbal Dames team.

The John Wood Lady Trail Blazers.

Ben jij nu ook een van de Lady Trail Blazer.

Ja, dat ben ik zeker! Mijn team bestaat uit 16 meiden!

Ben je al gewend en gesetteld (voel je al thuis) daar in de USA,

Ja, inmiddels ben ik wel gewend. Ik ben er nu ongeveer 2 maanden en dat ging heel snel voorbij. Ik moest wel enorm wennen. Het verschil is ook erg groot. Niets is te vergelijken met Nederland en je woont nu ook in een ander land. Het gaat natuurlijk met ups en downs maar het gaat nu erg goed en ik heb het erg naar mijn zin!

Hoe zijn de trainingen gepland rondom je studie daar op college,

Ik heb in de ochtend les. Op maandag en woensdag om half 10 en dinsdag en donderdag begin ik om 8 uur. En we trainen rond 1 uur of half 3 dus voornamelijk in de middag. Het sluit prima op elkaar aan. Hier is wel zo dat school voor gaat. Je moet goede cijfers halen om te mogen spelen dat houden ze wel in de gaten. We hebben na de trainingen ook altijd een studie uur met het team waarin we dan huiswerk maken.

Wat ga je er meer mee op schieten dan al de trainingen bij de clubs in het verleden waar je bij hebt getraind en Nationale team trainingen,

Dit is sowieso al een hele ervaring opzich en Amerika is natuurlijk wel het basketballand! Ik leer hier heel veel. We trainen ook op positie en op snelheid. Verder leer je natuurlijk ook weer nieuwe aanvallen, oefeningen en verdedigingen. Elke coach heeft een andere visie en wil je anders laten spelen. Ik merk zelf wel dat ik beter word. Je moet ook harder zijn want die meiden tonen hier  No Mercy zoals ze dat hier zeggen. Je moet hier vechten voor je plek en elke training hard werken. Ik verwacht dat ik harder en sneller word. Ze hebben hier ook wat andere regels zoals de 24 seconde klok is hier 32 seconde en ik speel 2x 20 min ipv 4x 10 min.

Hoe zwaar zijn de trainingen tegen die hier in Nederland en wanneer en hoeveel train je,

De trainingen zijn hier fysieker, sneller, intenser en zwaarder. Vooral in het begin deden we heel veel conditionele oefeningen om klaar te staan voor pre season. Daar heb ik zeker een voordeel mee nu want we rennen nog steeds veel en ik hou het langer vol in de wedstrijden. Alles moet ook heel hard gaan. Ze zeggen hier als je denkt dat je hard genoeg traint is dat niet genoeg je kan nog harder. Ze zijn hier veel strenger daar het om de eer van het John Wood community college gaat wat we hoog moet houden

Ik train elke dag behalve op zondag. Dus meestal train ik 5/6 keer in de week en dan wedstrijden. We hebben meestal 1 dag geen training. Ligt eraan hoe het uitkomt. 3 keer in de week hebben we nog gewichten erbij. Dan trainen we 2,5 uur en de andere dagen zijn normale trainingen van 2 uur.

Wat merk je in de verschillen met college in vergelijking met je laatste teams de Black Eagles, Batouwe en Wildcats (dacht ik dat je toch ook bij Wildcats hebt gespeeld, hoelang want dit weet ik niet).

Bij Wildcats ben ik begonnen daar heb ik 3 seizoenen gespeeld. Daar heb ik leren basketballen. Het niveau was eigenlijk gewoon meer voor de lol/plezier. Amateur niveau en om te leren basketballen. Daarna ben ik naar Batouwe gegaan. Daar heb ik 4 seizoenen gespeeld. Dat waren echte prestatie teams. We trainden veel en hard. Daar heb ik eredivisie gespeeld dus het niveau was een stuk hoger. Bij Black Eagles heb ik 1 seizoen gespeeld. Daar heb ik het erg naar mijn zin gehad. Daar heb ik eredivisie en promotie divisie gespeeld. Dat waren ook prestatieteams en we trainde er ik ook veel  voor de U20 eredivisie competitie. Maar wat ik hier in Amerika merk is dat we nu eerder trainen, vaker, langer en harder trainen. Hier is alles veel beter geregeld. We krijgen kleding, vervoer is geregeld, hotel en eten word geregeld. De trainingen zijn ook heel anders en iedereen ziet elkaar als familie. Je moet elkaar helpen als er problemen zijn binnen maar ook buiten het veld.

Wie is je coach??? En wat kan je over hem vertellen,

Ja, mijn coach is Norman Rodriguez. Ik vind hem een fijne coach. Hij schreeuwt als het nodig is, legt dingen rustig aan me uit en hij is ook positief en zegt ook als je het goed gedaan hebt. Dat vind ik wel fijn om te horen.

Heb je al zaken geleerd van de coach die zeer nuttig waren en verbeteringen heb gebracht in jouw spel,

JA, we hebben veel op snelheid getraind, veel center moves gedaan en fysieker-sterker geworden in ons spel.

Hoe zijn je teamgenoten, nog ervaren speelsters die je helpen om beter te worden,

Ik ben een freshman dat is een eerste jaars en een sophomore is een tweede jaars.

Ja, er zijn een paar meiden die hier voor het 2^de jaar zijn en ze helpen me met de spelletjes en ze leggen mijn oefeningen uit en geven me tips. Verder zijn mijn teamgenoten aardig. Ze staan voor me klaar en zijn ze bereidt om me te helpen. Ze hebben zelfs voor mijn verjaardag een feest georganiseerd!

Hoe was het tot nu toe qua wedstrijden en waar staan jullie qua stand en welke divisie spelen jullie daar(eredivisie-Rayon/provincie of anders),

Ik speel in de NJCAA  divisie 2. Dat is voor de junior colleges ( community colleges). We zitten nu in pre season dus we hebben tot nu toe alleen oefenwedstrijden gehad. 3 gewonnen van ons eigen niveau en 3 verloren van teams dat in een hogere klasse spelen. In november starten de echte officiële wedstrijden!

Hoe was dat afgelopen zondag 6 Oktober, ik begreep 3 wedstrijden op een dag.

Dit was een toernooi want het seizoen is nog niet begonnen. We zitten nu in pre season. We waren met 15 meiden en eerste wedstrijden speelden er 8, tweede wedstrijd speelden de andere 8 en laatste wedstrijd speelde iedereen. Dit toernooi was is Kansas City en dat was best ver van ons vandaag dus we gingen een dag eerder en sliepen in een hotel.

Waar woon je en ben je er alleen of heb je teamgenoten in de buurt zitten,

Op dit moment woon ik nog steeds bij een teamgenoot en haar ouders in. De bedoeling is dat we binnenkort gaan verhuizen naar een eigen huis met dezelfde teamgenoot waar ik nu woon en 2 vriendinnen van haar. Maar tot nu toe woon ik nog steeds bij mijn teamgenoot en haar ouders.

Waar Hoe verplaatst je jezelf, ik zag dat je je rijbewijs hebt gehaald in 14 december vorig jaar, rij je ook in een auto daar of met bus-fiets,

Ik heb wel mijn rijbewijs maar ik mag hier niet rijden vanwege verzekering en allerlei regels. De bus wordt hier erg weinig gebruikt maar het openbaar vervoer is hier heel slecht. Rijden weinig bussen dus die gebruik ik niet. Fietsen is hier gevaarlijk want ze hebben niet echt een fietspad. Maar als ik naar school moet rijd ik met teamgenoten mee. We zijn een ‘’familie’’ en dan moeten we voor elkaar zorgen.

Hoe is de teambilding en voorbereiding verlopen op je seizoen.

We hebben allerlei dingen gedaan voor de teambuilding . We hebben 3 weken geleden een fun week gehad. Dat was voordat de officiële trainingen begonnen. We hebben frisbee golf, laser-tag, beach volleybal, speurtocht gedaan en we zijn naar een professionele honkbal wedstrijd geweest van de ST Louis Cardinals. Verder eten we weleens gezamenlijk en we zijn ook een keer naar de film geweest. Ook op de dag dat ik aankwam hadden we een teampicknick en zijn we als team gaan gaan tie dyeen, wat inhield je legt knopen in een wit T-shirt en die doop je in kleurstoffen. Je laat je t-shirt eerst dan opdrogen, dan haal je de knopen er weer uit en was je je T-shirt uit. Zie voorbeeld.

We hebben veel leuke dingen gedaan om elkaar beter te leren kennen.

Wat mis je als eerste daar in de States op college(thuis, Hollands eten, Ouders/vrienden).

Wat ik als eerste miste waren mijn ouders, mijn broertje, mijn hond en natuurlijk mijn vrienden!

Ook mis ik het Nederlandse eten. Hier eten ze heel veel kaas! Overal wordt kaas opgedaan om gek van te worden! Oja en veel hamburgers! Geef mij maar gewoon aardappelen vlees en groente gemaakt door mijn moeder!

Hoe vaak spelen jullie games en moeten jullie ver reizen voor je games te spelen daar in the USA,

Dat verschilt. In pre season hebben we elk weekend een dag waar we 3 wedstrijden hebben. Maar gedurende het seizoen kunnen we weleens 2 of 3 wedstrijden in de week hebben. Dat verschil per week. Het verste dat we moeten rijden is 6,5 uur. De afstanden zijn erg groot. Het dichtstbijzijnde is volgens mij 2 uur. Ik speel voornamelijk in mijn eigen staat of staten rondom Illinois.

Ben je voorgesteld daar op collega aan de lokale pers,

Ik ben wel voorgesteld aan iedereen op school en heb een rondleiding gehad maar ik ben niet voorgesteld aan de pers.

Hoe zijn de fans en bewoners in de plaatst waar je op collega zit.

De mensen zijn erg aardig hier en ze zijn heel geïnteresseerd. Iedereen kent mijn school ook. De fans zijn ook heel aardig ze proberen er elke thuiswedstrijd bij te zijn als ze kunnen. Ook zijn er ouders die bijna elke uitwedstrijd meegaan. Ik hoorde dat we gemiddeld 500 mensen publiek hebben voor een thuiswedstrijd. Ik speel op een community college dus dan vind k dat best nog wel veel. Al helemaal vergeleken met Nederland.

Wat doe je in je vrije tijd zoal, ga je naar andere sporten bijvoorbeeld of op stap met teamgenoten,

Ja, ik ben een keer naar een american football wedstrijd geweest, ik ga veel met een klasgenoot om en ze liet me haar woonplaats zien. Ik ga misschien nog een keer naar Kansas City en buiten de teambuilding en trainingen vind ik het ook weleens lekker om gewoon even lekker niks te doen.

Wat zijn de doelstellingen voor jou maar ook voor je team qua basketbal.

De doelstelling is natuurlijk kampioen worden van onze competitie en dan door te gaan naar de finales waar alle regio’s bij elkaar komen!

Mijn eigen doel dit seizoen is genieten en van elke minuut het beste te maken en mijn best doen.

Beste Marlou namens mij ...  The  Handyman  dank ik je voor dit interview
voor LuluHoops  site.

Ik wens je tevens veel succes in november met de basketbalcompetitie daar in de USA als Lady Trail Blazer.

Door    The  Handyman  .....   MvR.